Dzisiaj byłam za zdjęciach z Panią Krystyną Bałakier, co cieszy niezmiernie moje serce, ponieważ bardzo cenię Panią Krystynę. Cenię za odwagę przeciwstawienia się konformistycznemu stosunkowi do ubioru i mody jaki się utarł wśród tej części naszej populacji, która znajduje się już po pięćdziesiątce, cenię za fantastyczne wzorce nie tylko kierowane do odbiorców 50+, ale i do pokolenia młodszego, wykazujące, że z odpowiednim nastawieniem można długo zachować młodość ducha, energię i zapał do dalszego rozwoju.


A tak poza tym mam dla Was pod ręką znowu coś do oglądania na jesienny wieczór.
The Kings of Summer, takiego filmu nie oglądałam już dawno! Ostatnie takie historie wyginęły wraz z Tomkiem Soyerem i Huckiem Finnem. Takich chłopców już niema. Takich, dla których las nie jest jedynie dobrą miejscówką dla obalenia browara, których tworzenie i budowanie jara bardziej niż rozpieprzanie wszelakiej rzeczy która stanie im na drodze, którzy potrafią znaleźć sobie sto tysięcy różnych zajęć i żadne z nich nie jest przeglądaniem kwejka, ani expieniem.
Takich filmów nie można nie kochać.