Słowo o tzw smażingu

Mało kto wie, że modę na opalanie się (podobnie jak spodnie) popularyzowała właśnie Coco. Zakochana w Lazurowym Wybrzeżu, zauroczona jak widać nie tylko słynnym modelem marynarskiej koszuli w poziome paski, ale i mocno opaloną skórą młodych marynarzy. Coco odrzuciła długie skunie, koronkowe parasolki, odrzuciła nawet samą biel skóry za priorytet. Zaprawdę powiadam Wam, odrzucać sobie mogła do woli, ale że lud poszedł za nią to już inna historia, takie rewolucje w historii nie zdarzają się codziennie, o nie.

Jednakże o ile opalenizna w granicach zdrowego rozsądku potrafi być piękną, kuszącą i ogólnie przyjemną dla oka to jednak mimo wszystko ma ona w późniejszym czasie swoje konsekwencje. Promienie UVA są odpowiedzialne za  niszczenie kolagenu i powstawanie zmarszczek, natomiast UVB za opaleniznę i poparzenia, plus - oba te typy wpływają na zwiększenie się ryzyka powstania raka skóry.
Dostępnych faktorów mamy całą gamę: SPF6, 10, 30, 50, a także pośrednie. Wartość znacznika SPF jest dla nas przede wszystkim informacją ile z danym kremem możemy przebywać na słońcu, dla przykładu: SPF10 chroni nas na 150mni (2,30godz),  a SPF50 aż na 750min (prawie 13 godz).
 Jak dla mnie wszystko do SPF 30 jest gówno warte bo jedynie chroni skórę przed promieniowaniem, a nie blokuje go, czyli opalamy się dalej tylko trochę wolniej, ochrona przed poparzeniami niby jest, ale promieniowanie UV i tak i tak przenika, tylko nie w takimi natężeniu. Efekt jest taki, że zmiany niewidoczne dla oka zachodzą mimo wszystko.

Prawda jest taka, że kremów z filtrem używam przez cały rok. Nie jest wcale tekim wielkim problemem wyrobić sobie nawyk nałożenia cieniutkiej warstwy co rano pod podkład przed wyjściem z domu. Schody zaczynają się tak naprawdę latem, kiedy trzeba sięgnąć po naprawdę tłustą 50 i pokryć dokładnie twarz i wszystkie odsłonięte partie ciała (w zasadzie to pod ubraniem też powinno się stosować krem z filtrem bo materiał typu bawełna stanowi ochronę przed słońcem nie większą niż SPF3-4, czyli tyle co nic).

Sięgam tylko po SPF50 bo blokuje aż 98% promieni i starcza na dłużej, a jak mam płakać za 5-10 lat nad swoim zmarszczkami i zwiotczałą skórą to sorry, ale jednak brąz opalenizny mnie nie skusi. Wystarczy mi, że popodziwiam sobie u innych (oczywiście tylko tą w granicach rozsądku, ludzie wyglądający jak spalone ogarki napawają mnie przerażeniem). Popatrzę sobie westchnę trochę, pochwalę, że ładnie, ale u siebie nie zastosuję, mam jasną karnację i bardzo lubię ją w tej postaci.

Kto natomiast chciałby poczytać o temacie nieco więcej, powinien odwiedzić koniecznie Azjatycki Cukier, i przeczytać zwłaszcza ten, ten, no i może jeszcze tan wpis, jako taką wisienkę na torcie.